Συνεντεύξεις | Δημοσιεύματα
«Κρατική τιμή στη Ζωρζ Σαρή»
«Στη Ζωρζ Σαρή, την πολυγραφότατη συγγραφέα δημοφιλών παιδικών και εφηβικών έργων, απονέμεται το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 1994. Η συγγραφέας τιμήθηκε για το μυθιστόρημά της Νινέτ, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1993 από τις Εκδόσεις Πατάκη και έχει ήδη πουλήσει 18.000 αντίτυπα. Πρόκειται για την ιστορία της Νινέτ, την οποία ο αναγνώστης παρακολουθεί από τις αρχές του αιώνα στην Κωνσταντινούπολη, όπου γεννιέται, ως την ενηλικίωσή της, με σταθμούς την Οδησσό, την Αθήνα, το Παρίσι, τη Σενεγάλη... Η Ζωρζ Σαρή, γεννημένη στην Αθήνα από πατέρα Μικρασιάτη και μητέρα Γαλλίδα, έχει αφιερωθεί στη συγγραφή έργων παιδικής λογοτεχνίας, που διακρίνονται για τους ισχυρούς χαρακτήρες των ηρώων της και το μπλέξιμο της φαντασίας με τον ρεαλισμό».
17/11/1994 Καθημερινή, στήλη Περίπλους
«ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΝΙΝΕΤ»
«Ένα μεγάλο ‘’ευχαριστώ’’... από γενιές Ελλήνων»
«‘’Θύματά της’’, όπως η ίδια συνηθίζει να λέει χαριτολογώντας, υπήρξαν ή συνεχίζουν να είναι εκατοντάδες ελληνόπουλα. Γενιές ολόκληρες έχουν μεγαλώσει με τα βιβλία της. Και να τώρα που η ελληνική πολιτεία τής ανταποδίδει όλα αυτά τα χαμόγελα που χάρισε και χαρίζει σε παιδικά προσωπάκια, απονέμοντάς της το ‘’Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου’’ για το τελευταίο της βιβλίο, τη Νινέτ.
Η φωνή της Ζωρζ Σαρή από το τηλέφωνο ακούγεται χαρούμενη. Δεν το κρύβει άλλωστε, αν και, όπως λέει, το βραβείο δεν το περίμενε.
‘’Ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη. Και κυρίως γιατί αυτό το βιβλίο το αγαπώ πολύ, είμαι δεμένη ιδιαίτερα μαζί του’’. Το γιατί δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς, αφού η Νινέτ, αντίθετα με ό,τι πιστεύουν αρκετοί, δεν είναι αυτοβιογραφικό, αλλά η βιογραφία της αδελφής της που χάθηκε πριν από τρία χρόνια.
‘’Όταν έφυγε η αδελφή μου, άρχισα να γράφω τη Νινέτ. Έγραφα για να μην τη χάσω, για να είναι πάντα πλάι μου, όπως και είναι’’ λέει η Ζωρζ Σαρή.
Μέσα από τις σελίδες της Νινέτ χαρίζει στους αναγνώστες της ένα γοητευτικό ταξίδι στον χρόνο, σε τόπους όπου άνθισε και μεγαλούργησε ο ελληνισμός, από την Κωνσταντινούπολη και την Οδησσό ως το Παρίσι. Τόπους που επισκέπτεται η ηρωίδα της, τόπους όμως που σφράγισαν και τη ζωή της αδελφής της.
Η πένα της Ζωρζ Σαρή έκανε και πάλι το θαύμα της. Και ‘’χτύπησε’’ για μια ακόμα φορά τις πιο ευαίσθητες χορδές των αναγνωστών της. Και κείνοι της το ανταπέδωσαν αγκαλιάζοντας αμέσως τη Νινέτ, που έχει πουλήσει ήδη 18.000 αντίτυπα και τώρα βρίσκεται στην 6η της έκδοση.
Και βέβαια το βραβείο η ίδια το ‘’προσφέρει’’ στην αδελφή της.
‘’Είναι σαν να το έχει πάρει εκείνη. Μια που το βιβλίο περιγράφει τις περιπέτειές της’’».
Π. ΚΡ.
«Μια γυναίκα, δύο γυναίκες»
«Ήμουν δώδεκα χρόνων όταν την πρωτοείδα, τον χειμώνα του 1976, στο θέατρο Διονύσια. Έλαμπε πλάι στον Χορν, σε μια εγγλέζικη κωμωδία. Είχα διαβάσει τρία βιβλία της και τα αγαπούσα πολύ – γι’ αυτό χαιρόμουν διπλά εκείνο το βράδυ. Αργότερα, την είδα πάλι να παίζει στο Happy day και στον Βενιζέλο του Βούλγαρη, στη Φαίδρα, πλάι στη Μελίνα – στο θέατρο δε νομίζω ότι ξανάπαιξε. Η Ζωρζ –του Δημήτρη Ροντήρη, του ΕΑΜ του Παρισιού, η Ζωρζ των χιλιάδων παιδιών–, αναμφίβολα, μαζί με τη Δέλτα και τη Ζέη είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε στο είδος που, αμήχανα, ονομάζεται λογοτεχνία για νέους. Και ξαφνικά, η Αντιπαροχή. Το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους, στις Εκδόσεις Πατάκη. Ένα βιβλίο που, καθώς το διάβαζα, μου έρχονταν στον νου συνέχεια τα λόγια μιας φίλης μου: ‘’Άκου, η ζωή δεν είναι μια φάρσα. Άκου, δεν είναι οι φόβοι μας σημαντικοί, είναι το πάθος μας που είναι ασήμαντο’’. Και νομίζω ότι τα λόγια αυτά μπορούν καλύτερα από οτιδήποτε άλλο να συνοψίσουν τούτο το βιβλίο. Νουβέλες, διαβάζουμε στο εξώφυλλο. Μα δύο μεγάλοι μονόλογοι γυναικών είναι στ’ αλήθεια η Αντιπαροχή (που ανήκει στην ίδια παράδοση με τις Δύσκολες νύχτες της Αξιώτη, το Τρίτο στεφάνι του Ταχτσή). Μέσα από τα λόγια αυτών των δύο γυναικών περνάει όλη η κρυφή ιστορία των τελευταίων τριάντα χρόνων αυτού του τόπου. Ο λυσσαλέος τους αγώνας να ζήσουν, να ερωτευτούν, να κατανοήσουν, εδώ, στην Έρημη Χώρα Αθήνα είναι η Αντιπαροχή. Δύο γυναίκες που με μια άγρια αρχαία δύναμη κατορθώνουν και δαμάζουν τα αδάμαστα. Η Σαρή διδάσκει, χωρίς να ηθικολογεί την απόλυτη πίστη στη ζωή και στο καθήκον, που όρισε ο καθένας μας στον εαυτό του».
Περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ
«Η Σαρή των παιδιών»
«Ξεκίνησε σαν παρουσίαση ενός καινούριου βιβλίου και κατέληξε σε μια εκδήλωση αγάπης για τη συγγραφέα Ζωρζ Σαρή η χτεσινή συνάντηση στην Αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Κατάμεστη η αίθουσα από καθισμένους και όρθιους (ανάμεσά τους και πολλά παιδιά) για τη συγγραφέα που κινητοποίησε τις παιδικές ψυχές χωρίς να λέει ‘’παραμύθια’’.
[…]
Τα χέγια της Ζωρζ Σαρή είναι ένα εφηβικό μυθιστόρημα, που αγγίζει την πραγματικότητα χωρίς εξωραϊσμούς και συνθήματα, 200 σελίδων με εικονογράφηση της Ελπίδας-Δέσποινας Θωμοπούλου».
29/01/1988 ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
«Τα στενά παπούτσια»
«Τελειώνοντας το βιβλίο της Ζωρζ Σαρή ‘’Τα στενά παπούτσια’’, νιώθεις ένα κενό, κάποια θλίψη. Έχεις ζήσει έντονα συντροφιά με τον Παναγιώτη και τη Ζωή και όλη την υπόλοιπη παρέα μια ολόκληρη ζωή, έτσι όπως μόνο τα μάτια και η ψυχή του παιδιού μπορούν να την πλάσουν, να τη ζήσουν και να την αποτυπώσουν. Έναν κόσμο που χάθηκε για πάντα, όχι γιατί αυτοί που τον έζησαν έπαψαν να ’ναι πια παιδιά, μεγάλωσαν, αλλά γιατί δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει εξ αντικειμένου.
Ο Παναγιώτης, το κύριο πρόσωπο του βιβλίου, αυτοπαρουσιάζεται από την πρώτη σελίδα, αρχίζει την ιστορία. Μεγάλος πια θυμάται και αφηγείται, ζει το παρελθόν τόσο ζωντανά σαν παρόν, μας παρασέρνει στη θλίψη του για έναν κόσμο που έχει χαθεί για πάντα.
Λεκτικός πλούτος ο λόγος της μάνας του, της κυρα-Λένης, ζωντανή και άμεση η γλώσσα όλου του βιβλίου, μια όαση στο πλήθος των ‘’κατά συνθήκη’’ ελληνικών που μας κατακλύζουν».
Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ, Μ.Κ.
«Οι συγγραφείς γράφουν για να σωθούν…»
«Οι ήρωές της είναι ανθρώπινοι, ζουν σε καθημερινές συνθήκες και μάχονται με τα προβλήματα της ζωής. Περιγράφει τις ζωές τους με απλό ύφος, με αμεσότητα και ευαισθησία, χωρίς διδακτισμό. Κατείχε την τέχνη να μιλήσει στο σύγχρονο παιδί με έντιμο τρόπο και αλήθεια. Η σημαντικότερη προσφορά της είναι η ουσιαστική συμβολή της στη στροφή που σημειώθηκε στην παιδική και νεανική λογοτεχνία γύρω στη δεκαετία του ’70».
Δήμητρα Ρούμπουλα, 11/06/2012, ΕΘΝΟΣ
«Η Ζωρζ Σαρή άφησε ορφανή την παιδική λογοτεχνία»
«Αυτό που χαρακτηρίζει το σύνολο του έργου της είναι το βιωματικό γράψιμο. Με τα έργα της ήταν από τους πρώτους συγγραφείς που οδήγησαν στην απομάκρυνση της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας από τα πρότυπα του 19ου αιώνα, στα οποία κυριαρχούσαν το προστατευτικό ύφος, ο ηθικοπλαστικός διδακτισμός και η προβολή ενός ιδεατού κόσμου. Η Ζωρζ Σαρή αντιμετώπισε το παιδί ως ένα αυτόνομο άτομο με δική του προσωπικότητα και προέβαλε ήρωες ρεαλιστικούς».
Κώστας Ζαλίγκας, 11/06/2012, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
«Φαινόμενο 1,5 εκατ. βιβλίων»
«’’Ήταν από μικρή ένα πολύ γενναίο κορίτσι’’, λέει στα ‘’ΝΕΑ’’ για τη Ζωρζ Σαρή η επιστήθια φίλη της Άλκη Ζέη. ‘’Γνωριζόμασταν από δώδεκα ετών. Σε ό,τι της άρεσε έπεφτε με τα μούτρα να το πραγματοποιήσει. Αν δεν ήθελε να κάνει κάτι, δεν το έκανε καθόλου. Δεν υπήρχαν ενδιάμεσες καταστάσεις. Το ίδιο συνέβη και στην Αντίσταση. Από την ώρα που αποφάσισε να μπει στον χορό, έπεσε με τα μούτρα. Και ήταν άφοβη. Τον Δεκέμβρη του ’44 πληγώθηκε σοβαρά από εγγλέζικο όλμο και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να της κόψουν ένα χέρι και ένα πόδι. Πήγα στα Πατήσια, στο Νοσοκομείο Αγία Όλγα όπου την είχαν, για να τη δω. Μέσα σε ένα απόλυτο χάος και τη φρίκη που συναντούσες σε κάθε βήμα σου στο νοσοκομείο, την πλησιάζω και βλέπω ότι είχε γράψει πάνω από το κρεβάτι της στον τοίχο: ‘’Εγώ θα ζήσω και με ένα χέρι και με ένα πόδι’’. Τελικά δεν της έκοψαν τίποτα, ο γιατρός ο Κόκκαλης την έσωσε.’’
‘’Ήταν από μικρή ένα πολύ γενναίο κορίτσι. Η επιτυχία της είναι και αυτή δείγμα του πείσματός της’’ συνεχίζει η Άλκη Ζέη – επίσης αγαπημένη των παιδιών. […] ‘’Μου την έφερε! Είχαμε συμφωνήσει από μικρές ότι εγώ θα γίνω συγγραφέας και εκείνη ηθοποιός, πράγμα που έγινε. Όταν όμως αποφάσισε να γίνει και συγγραφέας, ήταν βέβαιο πως θα πετύχει αφού, όπως σας είπα ήδη, έπεφτε με τα μούτρα σε ό,τι έκανε’’».
Μανώλης Πιμπλής, 11/06/2012, ΤΑ ΝΕΑ
«Μνήμη Ζωρζ Σαρή»
«Όπως κάθε καλή αφηγήτρια αφήνει τα δύσκολα ερωτήματα ανοιχτά, μολονότι φροντίζει για ένα κάποιο happy end. Δε στρογγυλεύει τα πράγματα. Τα αφήνει με τις αιχμές τους. Μετέχει, έτσι, της αληθινής συγγραφής, καθώς δεν επείγεται να καλουπώσει τα πάντα στη λογική του αναμενόμενου και των αποπνικτικών κανόνων που εξακολουθούν να διδάσκονται ως ‘’γλώσσα’’, χωρίς καμία αφηγηματική σπιρτάδα, σε όσους έχουν την ατυχία να υπόκεινται στον οδοστρωτήρα της ελληνικής εκπαίδευσης. Από την άποψη λοιπόν αυτή, την ‘’επίσημη’’, η Σαρή διασώζεται ακόμη ως πλανήτης πλούσιος και ανεξερεύνητος».
Μαρία Τοπάλη, 17/06/2012, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
«Ζωρζ Σαρή (1925-2012)»
«Μαζί με το συγγραφικό (και όχι μόνο) alter ego της, την Άλκη Ζέη, […] νομίζω πως μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος συνέχειας της Πηνελόπης Δέλτα.
Όπως η Δέλτα, έτσι και οι Σαρή και Ζέη γράψανε κείμενα που αν και εντάσσονται στην Παιδική και Νεανική Λογοτεχνία, εντούτοις ακολουθούν τις φόρμες δομής κλασικών μυθιστορημάτων για ενήλικες.
[…]
Η Ζωρζ Σαρή, ειδικά, κατάφερε να δώσει στις ηρωίδες της μια τρυφερά ανθρώπινη και ευαίσθητα κοριτσίστικη επαναστατικότητα και έτσι να προσφέρει την ευκαιρία στο κοινό της να ονειρεύεται την ίδια ώρα που επαναστατούσε».
Μάνος Κοντολέων, 11/06/2012, https://manoskontoleon2.blogspot.com/
«Επόμενη ‘’κλασική’’ η Ζωρζ Σαρή»
«Η Ζωρζ Σαρή επέλεξε να διεισδύσει στον κόσμο της νεανικής ψυχής και να φωτίσει ανερμήνευτες πτυχές της ενώ παράλληλα, […] αναγνώρισε την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της επικοινωνίας μέσα από τη βιβλιοφιλία […]. Χρησιμοποιώντας αυτοβιογραφικά στοιχεία, παραθέτοντας χωρίς δισταγμό ιστορικά γεγονότα θεωρούμενα ‘’ταμπού’’ στην ελληνική κοινωνία και παραχωρώντας τη θέση στη δημιουργική φαντασία, δημιούργησε έναν διακριτό λογοτεχνικό ιστό με ισορροπημένη πύκνωση στην αφήγηση και το ύφος, την πλοκή και τη σκιαγράφηση των ηρώων, την επεξεργασία των πραγματολογικών στοιχείων σε αντίστιξη με τον μύθο-πυρήνα του κάθε βιβλίου.
Από αυτή την άποψη η Ζωρζ Σαρή μπορεί να ονοματιστεί ‘’κλασική συγγραφέας’’».
Βασίλης Ρούβαλης, 17/06/2012, Η ΑΥΓΗ
«Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΟΥ Η ΖΩΡΖ»
«Την πρώτη φορά που συνάντησα τη Ζωρζ Σαρή πήγαινα στο γυμνάσιο. Είχα πάει μαζί με μια συμμαθήτριά μου να της πάρουμε συνέντευξη για την εφημερίδα του σχολείου και πρέπει να ήταν από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μας, αφού είχαμε φτάσει μέχρι εκείνη την ηλικία μεγαλώνοντας με τις περιπέτειες των ‘’Στενών παπουτσιών‘’ και του ‘’Θησαυρού της Βαγίας‘’, ενώ φανταζόμασταν την Αίγινα ως τον ιδανικό τόπο για να ζήσει κανείς. Την επισκεφθήκαμε ένα απόγευμα στο σπίτι της στην οδό Δεινοκράτους και δεν ξέρω αν έφταιγε το ότι στα παιδικά μου μάτια φάνταζαν τα πάντα τεράστια, αλλά θυμάμαι ένα ψηλοτάβανο σπίτι, ‘’ντυμένο’’ με βιβλιοθήκες, όπου τα βιβλία ξεκινούσαν από το πάτωμα και έφταναν μέχρι το ταβάνι. Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να τη ρώτησα ήταν αν είχε διαβάσει όλα αυτά τα βιβλία. Εκείνη μου χαμογέλασε καθησυχάζοντάς με ότι πολλά από αυτά είναι του άντρα της. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου απαντάει σε μία ερώτησή μου: ‘’Θα φτάσεις σε μία ηλικία όπου θα έχεις διαβάσει δύο και τρεις χιλιάδες βιβλία…’’ και εγώ είχα γουρλώσει τα μάτια, γιατί αυτό το νούμερο μου φαινόταν τότε τόσο μα τόσο εξωπραγματικό. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε, εγώ της έστειλα την εφημερίδα και μου απάντησε με μία ευχαριστήρια επιστολή, που από τότε και για πολύ καιρό κουβαλούσα πάντα στην τσάντα μου.
[…]
Ταξίδευα με τα βιβλία της σε εποχές που δεν είχα ζήσει, δάκρυζα και αγαπούσα όλο και περισσότερο τη συγγραφέα με το αντρικό όνομα».
Λένα Βλασταρά, 15/06/2012, Metropolis
«Πώς έγινα συγγραφέας»
«Καταχωνιασμένες, οι αναμνήσεις μου, όποτε θέλω, ανεβαίνουν στην επιφάνεια ολοζώντανες, φωτεινές.
Σαν να ήταν χθες».
Ζωρζ Σαρή, Μάιος 2006, REAL SIMPLE
«Συγκινητικό το τελευταίο αντίο στη Ζωρζ Σαρή»
«Μεγάλωσε με τα βιβλία της πολλά παιδιά, ήταν από τις πιο αγαπημένες συντρόφους της παιδικής φαντασίας…»
Σ.Μ., 13/06/2012, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
«Κοσμοπολίτισσα, ευγενής, αγωνίστρια»
«‘’Όσον αφορά τις δικές μου αξίες, πάνω απ’ όλα είναι η ελευθερία μου και η αξιοπρέπειά μου. Και η φιλία. Να νιώθω ελεύθερη και να είμαι όρθια’’. Σ’ αυτή τη φράση η Ζωρζ Σαρή συμπύκνωνε την στάση της απέναντι στη ζωή και απέναντι στους ανθρώπους, στάση που εκφράστηκε γλαφυρά και ανυποχώρητα στα βιβλία της για παιδιά».
12/06/2012, Η ΑΥΓΗ
«Ζωρζ Σαρή»
«Το γραφείο στο οποίο έζησε και δημιούργησε στο σπίτι της Δεινοκράτους είναι γεμάτο ενθύμια από παιδιά που τη λάτρεψαν. Κάθε φορά που επέστρεφε από τις επισκέψεις που έκανε φορτωμένη με λουλούδια, γράμματα και ζωγραφιές, έλαμπε. ‘’Δοξάστηκες πάλι’’ της έλεγε ο άνδρας της. ‘’Και που σας μιλάω, χάρη σας κάνω’’ έλεγε στους δικούς της με το γνωστό χιούμορ της και άρχιζε να απαριθμεί όλα όσα είχαν συμβεί και την έκαναν να αισθάνεται μια μικρή σταρ μέσα στις σχολικές αίθουσες. Όσοι είχαν την ευκαιρία να τη δουν σε αυτές τις επισκέψεις δεν την έχουν ξεχάσει ποτέ. Δε διάβαζε στα παιδιά, ούτε τα νουθετούσε. Έπαιζε μαζί τους και απαντούσε στις ερωτήσεις τους για πράγματα που τα απασχολούσαν».
01/09/2012, Marie Claire
«Θα θέλαμε να διαβαστούν τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή στην τάξη»
«Η Ζωρζ Σαρή είναι πολυγραφότατη με πολλά βιβλία και πολλές επανεκδόσεις. Όλα σχεδόν τα βιβλία της έχουν βιωματικά στοιχεία, χαρακτήρες διακειμενικούς που μεταφέρονται και εξελίσσονται από βιβλίο σε βιβλίο και είναι συνδεδεμένα με γεγονότα ιστορικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αυτά τα στοιχεία, που διέπουν το μυθιστορηματικό κυρίως έργο της στο σύνολό του θέλαμε, βασικά να αναδείξουμε μέσα από τις δραστηριότητες. Μας ενδιέφερε οι αναγνώστες της να γνωρίσουν την ίδια ως προσωπικότητα, τη ζωή της και τις συγγραφικές επιλογές της και να κατανοήσουν πως τα βιβλία της θίγουν θέματα επίκαιρα και διαχρονικά.
Στο δεύτερο τεύχος, που πρόκειται να βγει προσεχώς, η έμφαση δόθηκε σε δραστηριότητες που συνδέουν τη λογοτεχνία με άλλες τέχνες (μουσική, εικαστικά, θεατρικές τεχνικές) και σε δραστηριότητες που αποκαλύπτουν την Ιστορία που κρύβεται πίσω από την ιστορία των βιβλίων. Μέσα από αδημοσίευτο πρωτογενές υλικό, όπως αποσπάσματα από το ημερολόγιο του πατέρα της, Σωκράτη Σαριβαξεβάνη και από προσωπικές φωτογραφίες, επιδιώκουμε τα παιδιά να διερευνήσουν και να ανακαλύψουν τη ζωή της Ζωρζ Σαρή, η οποία ουσιαστικά αποκαλύπτεται σταδιακά μέσα από τα βιβλία της. […]
Τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή θίγουν μια πληθώρα θεμάτων όπως η Δικτατορία, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος, ο πόλεμος στο Ιράκ, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των παιδιών (π.χ. εκπαίδευση και παιδική εργασία), η μετανάστευση, η υιοθεσία, το διαζύγιο, η φιλία, ο ρατσισμός, ο μιμητισμός των εφήβων και πολλά ακόμη. Συνεπώς, διαβάζοντας τα βιβλία μέσα στην τάξη και μέσα από τη συζήτηση που ακολουθεί οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αξιοποιήσουν τα λογοτεχνικά κείμενα με ποικίλους τρόπους, χωρίς όμως να υπάρχει ‘’διδακτικός’’ σκοπός. […]
Σχολικές βιβλιοθήκες και μεγαλόφωνες (και όχι μόνο) αναγνώσεις μέσα στην τάξη είναι δύο από τα βασικά στοιχεία της καλλιέργειας της φιλαναγνωσίας. Το δεκάλεπτο της ανάγνωσης πριν την έναρξη του μαθήματος είναι μια τακτική που έχει αποδειχθεί σε όσα σχολεία την εφαρμόζουν πολύ αποτελεσματική. Οι μαθητές και οι μαθήτριες ξεκινούν τη μέρα τους με ένα βιβλίο, το οποίο είτε διαβάζεται σε συνέχειες, όπως στην περίπτωση των μυθιστορημάτων, είτε αυτόνομα, όπως στην περίπτωση των εικονοβιβλίων ή των ποιημάτων. Αν η επιλογή του βιβλίου προέρχεται από τα ενδιαφέροντα των μαθητών, τότε σίγουρα έχουμε κεντρίσει και το ενδιαφέρον της πλειοψηφίας τους». […]
Ανθολόγιο ή ολόκληρο βιβλίο; Θα ήθελα την άποψη σας για το ποιος είναι ο βέλτιστος τρόπος για να έρθουν σε επαφή οι μαθητές με τη λογοτεχνία, τόσο στο δημοτικό όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
«Προφανώς ολόκληρο βιβλίο! Κάθε βιβλίο είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Έχει χαρακτήρες μοναδικούς που αναπτύσσονται και εξελίσσονται σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης. Έχει ένα χωροχρονικό πλαίσιο που διαμορφώνει την ατμόσφαιρα και επιδρά στην ιστορία. Έχει πλοκή που ξετυλίγεται σταδιακά. Πώς μπορούν όλα αυτά να μπουν σε ένα απόσπασμα; Επίσης, πώς μπορεί ένα εικονοβιβλίο, ένα βιβλίο χωρίς λόγια ή ένα βιβλίο γνώσεων να αποδοθεί αποσπασματικά; Χωρίς το βιβλίο, που το παιδί θα το πιάσει, θα το μυρίσει, θα το κουβαλήσει μαζί του στο διάλειμμα, θα το αγκαλιάσει, θα το λερώσει, πώς θα δεθεί μαζί του και θα το αγαπήσει;»
08/03/2023, Συνέντευξη της Χρύσας Κουράκη και της Τζελίνας Βογιατζόγλου στην Ελένη Κορόβηλα
«100 χρόνια από τη γέννηση της σπουδαίας Ελληνίδας
συγγραφέα σε ένα εκπληκτικό site»
«Πρόκειται για μία μοναδική προσωπικότητα της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας, μια πρωτοπόρα συγγραφέα, που πήρε την ελληνική λογοτεχνία από τον βυθό της τορπιλισμένης θάλασσας και με ελάχιστους ανθρώπους, ανάμεσά τους και η κολλητή της φίλη, Άλκη Ζέη, την ανασήκωσε ως πολύτιμο ναυάγιο και την έκανε έκθεμα άξιο λόγου, προχωρώντας την πια μπροστά και παραδίδοντας γόνιμη γη στη νεότερη γενιά».
21/02/2023, Απόστολος Πάππος
«Το Γαϊτανάκι της Ζωρζ Σαρή συμπληρώνει 50 χρόνια κυκλοφορίας…»
Η Ζωρζ Σαρή δεν χρειάζεται συστάσεις. Μια συγγραφέας που με το ήθος, τη ζωή και το έργο της παραμένει αγαπημένη χιλιάδων αναγνωστών στη χώρα μας».
28/02/2023, Ελένη Μπετεινάκη
https://www.fractalart.gr/to-gaitanaki/
«Η μητέρα μου, η Ζωρζ Σαρή»
«Και το έχω ζήσει άπειρες φορές: να βλέπω το βιβλίο της μάνας μου σε έναν πάγκο, σε ένα νησί για παράδειγμα, να το ξεφυλλίζω, η πωλήτρια να με ρωτάει “σας ενδιαφέρει;”, εγώ να της εξηγώ ποιος είμαι και εκείνη να βάζει τα κλάματα και να λέει “εγώ μεγάλωσα με τη μητέρα σας”. Αυτό το πράγμα με συγκινεί πολύ».
06/11/2022, Συνέντευξη του Αλέξη Καρακώστα στον Νικόλα Ζώη
https://www.kathimerini.gr/culture/562124026/i-mitera-moy-i-zorz-sari/
«Η Ζωρζ Σαρή στα σχολεία»
«Η Ζωρζ Σαρή, παρόλο που γεννήθηκε 100 χρόνια πριν, διακρίνεται για την πρωτοτυπία των θεμάτων και της γραφής της, γεγονός που την έκανε και εξακολουθεί να την κάνει πολύ αγαπητή τόσο σε παιδιά και εφήβους όσο και σε εκπαιδευτικούς. Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Γεννημένη σε μια πολυπολιτισμική οικογένεια, με μια πολύ προοδευτική για την εποχή της μητέρα, έναν λόγιο πατέρα και μια ζωή γεμάτη εμπειρίες συνυφασμένες με σημαντικές παγκόσμιες ιστορικές στιγμές, η Σαρή συνδέει την προσωπική της ζωή με τη μυθοπλασία και δημιουργεί βιβλία διαχρονικά και πάντα επίκαιρα.
Η προοδευτική της ματιά, η χωρίς ενδοιασμούς αποτύπωση των προσωπικών της βιωμάτων, οι ποικίλες και πρωτοπόρες αφηγηματικές τεχνικές που χρησιμοποιεί, οι σφαιρικοί, σχεδόν αληθινοί χαρακτήρες της που μεταφέρονται διακειμενικά από βιβλίο σε βιβλίο, η αμεσότητα των διαλόγων τους, τα επίκαιρα θέματα που θίγει με τόλμη και ειλικρίνεια είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των βιβλίων της που τα καθιστούν κλασικά στη συνείδηση των αναγνωστών της. Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά είναι και αυτά που την έφεραν από πολύ νωρίς μέσα στα σχολεία και στις πρώτες προτιμήσεις των εκπαιδευτικών. […]
Η έντονη προσωπικότητα και δράση της διαπερνά και τα βιβλία της. Η ίδια έλεγε πως ‘’και για τον σκύλο μου να γράψω, μέσα στον σκύλο μου θα είμαι’’. Συνεπώς, οι μυθοπλαστικοί της χαρακτήρες (οι περισσότεροι από τους οποίους συνδέονται λιγότερο ή περισσότερο με αληθινά πρόσωπα), χτίζονται με τέτοιον τρόπο, ώστε αφενός να εκφραστούν οι απόψεις και τα πιστεύω της, αφετέρου να υπάρχει πολυφωνία. Έτσι μέσα στα βιβλία της θα βρούμε πρωταγωνιστές με ελεύθερο και ανεξάρτητο πνεύμα που μάχονται στην Κατοχή, παίρνουν μέρος στην Αντίσταση, δρουν ενάντια στη δικτατορία, υποστηρίζουν την ενότητα των λαών, μάχονται υπέρ της ισότητας και της δικαιοσύνης, αποδομούν τα πρότυπα κάθε εποχής και τον μιμητισμό των νέων, τάσσονται ενάντια στην παιδική εργασία, παίρνουν ανοιχτή θέση στον πόλεμο του Ιράκ και στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτόχρονα, πλάι στους ίδιους χαρακτήρες υπάρχουν και οι αυταρχικοί, συντηρητικοί και στενόμυαλοι, οι ρατσιστές, οι δωσίλογοι, οι μαυραγορίτες, οι χουντικοί, οι νεόπλουτοι, εκείνοι που εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο και τη φτώχεια, που κακομεταχειρίζονται παιδιά, που κακοποιούν γυναίκες».
09/03/2023, Χρύσα Κουράκη, εφημερίδα Τaλκ ν. 108
https://www.talcmag.gr/hot/zorz-sari-sxoleia/
«Μια ιστορία για τη Ζωρζ Σαρή»
«Τί ήταν να μου το πει αυτό; Ξέχασα και τις επαγγελματικές τυπικότητες και τα πάντα. ‘’Αν ξέρατε τι μου κάνατε με αυτό το βιβλίο, πόσο πολύ με έχει σημαδέψει από παιδί…’’ πρόλαβα να της πω και έβαλα τα κλάματα. Εκείνη τα έχασε, δεν ήξερε τί να κάνει κι εγώ δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα».
11/06/2012, Αστερόπη Λαζαρίδου
https://www.tovima.gr/2012/06/11/vimagazino/mia-istoria-gia-ti-zwrz-sari/
«Η κατάδική μου Ζωρζ Σαρή»
«Ένας μαγικός κόσμος από πρόσωπα απλώνεται σε τούτο το κατάστρωμα: Κωνσταντινούπολη, Αϊβαλί, Οδησσός, Αθήνα, Παρίσι, Ερινιέ, Αίγινα, Σαιν Λουί, Σενεγάλη, Αφαία, ταξίδι από την Ευρώπη στην Αφρική και πάλι πίσω. Ταξίδι σ' έναν κόσμο που φεύγει και σε έναν άλλο που έρχεται, ταξίδι με μια Ζωή που αναζητεί συνεχώς καινούριες απαντήσεις, συγκρούεται με ιδέες και για τις ιδέες της κυνηγά προσωπικά και συλλογικά οράματα, προσπαθεί να βγει από τα αδιέξοδά της».
09/06/2020, Νίκη Κόλλια
https://www.lifo.gr/culture/vivlio/i-katadiki-moy-zorz-sari
«Το σπίτι της Ζωρζ Σαρή ανοίγει τις πόρτες του»
«Η Ζωρζ Σαρή φρόντιζε πάντα να ανταποκρίνεται στα γράμματα που λάμβανε από παιδιά, εφήβους, νέους και γονείς, και να τα διατηρεί στο αρχείο της επί δεκαετίες, ενώ δεν δίσταζε, όποτε της το ζητούσαν, να έρχεται και σε επαφή διά ζώσης με πολλούς από αυτούς, καλωσορίζοντάς τους στο σπίτι της και πηγαίνοντας σε σχολεία και εκδηλώσεις, κάνοντάς τους τελικά δικούς της ανθρώπους».
06/04/2019, Νικολέττα Σταμάτη
https://www.athensvoice.gr/politismos/vivlio/534075/spiti-tis-zorz-sari-anoigei-tis-portes-toy/
«Βιβλιοπεριπέτειες 2023: 15ος κύκλος ‘’Μικροί Λογοτέχνες’’»
«Οι φετινές ‘’ΒΙΒΛΙΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ’’, σε συνεργασία με τις Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, είναι αφιερωμένες στα 100 χρόνια της αγαπημένης και πολυδιαβασμένης συγγραφέως ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ και περιλαμβάνουν μια σειρά δράσεων για όλους τους αναγνώστες που αγάπησαν τα βιβλία της, αλλά και για τους νέους αναγνώστες που τώρα την ανακαλύπτουν».
09/03/2023
https://www.rodiaki.gr/article/491219/biblioperipeteies-2023-15os-kyklos-mikroi-logotexnes
Αθήνα 2008. Η Ζωρζ μπροστά στη γραφομηχανή της και δίπλα στον αγαπημένο της Μαρσέλ.