Νέα
.jpg)
21 Σεπτεμβρίου | Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης
Το «Γαϊτανάκι» της Ζωρζ Σαρή, ένα εικονογραφημένο μανιφέστο για την παγκόσμια ειρήνη.
Το βιβλίο κλείνει φέτος 50 χρόνια κυκλοφορίας από την πρώτη του έκδοση το 1973 από τις εκδόσεις Κέδρος.
«Ονομάζομαι Νικόλας, είπε, και έρχομαι από πολύ μακριά. Ο κύριος δήμαρχος έχει δίκιο: ποτέ δεν πρέπει να λησμονήσετε τα παιδιά σας που χάθηκαν στον πόλεμο. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε πως υπάρχουν γύρω σας κι άλλα, μικρά παιδιά, παιδιά σας κι αυτά, που κάνουν τα πρώτα βήματα στη ζωή και που πρέπει να μεγαλώσουν μέσα στη χαρά, συντροφιά με τα λουλούδια των αγρών και τα πουλιά των ουρανών. Μια μέρα, που δε θ’ αργήσει να ’ρθει, όλοι οι νέοι, όλων των λαών, θα δώσουνε τα χέρια και θα φτιάξουνε έναν κύκλο γύρω από τη Γη, για να χορέψουνε και να τραγουδήσουνε αδελφωμένοι. Όσο μεγάλη κι αν είναι η λύπη σας, δώστε τα χέρια, μπείτε στο γαϊτανάκι του κόσμου και, έτσι, τα παιδιά σας, βλέποντάς σας ενωμένους να χορεύετε, θα ξέρουνε πως κανένας πόλεμος πια δε θα μπορέσει να τα πάρει από κοντά σας».
σ. 32, «Το γαϊτανάκι», εικ.: Έφη Λαδά
Διαδικτυακή Λέσχη Ανάγνωσης Ζωρζ Σαρή (για ενήλικες αναγνώστες) με τον Ισίδωρο Ζουργό
Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Ζωρζ Σαρή, οι Εκδόσεις Πατάκη διοργανώνουν διαδικτυακή λέσχη ανάγνωσης για ενήλικες με κείμενα της σπουδαίας συγγραφέα.
Σε κάθε συνάντηση ένας προσκεκλημένος λογοτέχνης ξαναδιαβάζει ένα μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή, συμμετέχει στη λέσχη και επιχειρεί μια νέα αναγνωστική προσέγγιση.
Τη λέσχη συντονίζει η Δρ Χρύσα Κουράκη, μελετήτρια του έργου της Ζωρζ Σαρή.
Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου στις 19.00
Μυθιστόρημα: «Τα χέγια»
Προσκεκλημένος συγγραφέας: Ισίδωρος Ζουργός
Δείτε περισσότερα εδώ: https://fb.me/e/5Mdrd67TM
Οι επόμενες συναντήσεις για τις οποίες αναλυτικές πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα:
Οκτώβριος: Λένα Διβάνη
Νοέμβριος: Μαρία Σκιαδαρέση
Δεκέμβριος: Μάνος Κοντολέων
Η Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας 2023 έφτασε στο τέλος της!
Φέτος το καλοκαίρι, οι μικροί φίλοι των βιβλιοθηκών έπαιξαν με τα σύννεφα, ανακάλυψαν πού πάνε οι γάτες το καλοκαίρι, έγραψαν τις δικές τους ιστορίες, έκαναν φανταστικές ιχνηλατήσεις, έστειλαν γράμματα, διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, κράτησαν τις αναμνήσεις τους σε καλοκαιρινά τετράδια και έδωσαν όρκους φιλίας μέχρι να ανταμώσουν ξανά.
Όλα αυτά μέσα από τους θησαυρούς της Άλκης και της Ζωρζ.
«100 ακριβώς! Θησαυροί της Άλκης και της Ζωρζ…»
22 Αυγούστου | Γέννηση Ζωρζ Σαρή
Σαν σήμερα, 100 χρόνια πριν, ξεκινάει ο χορός της ζωής της Ζωρζ Σαρή.
«Κλείνω τα μάτια. Σαν θολή οπτασία οι αναμνήσεις πλησιάζουν γοργά… Κι εγώ τις ακολουθώ… Κι ονειρεύομαι…
Κλείνω τα μάτια. Όλα τα χρώματα με πλημμυρίζουν. Είναι φωτεινά, καθάρια, σαν άστρα λαμπερά, σαν τις αναμνήσεις, σαν τα όνειρά μου, σαν τη ζωή μου…
Κλείνω τα μάτια. Σαν ίσκιοι οι αναμνήσεις πλησιάζουν γοργά… Απρόσμενος τρελός χορός. Είναι ο χορός της ζωής».
σ. 241, «Ο χορός της ζωής»
Ετήσιο σχολικό πρόγραμμα 2023-2024
Το νέο επιτοίχιο σχολικό πρόγραμμα των Εκδόσεων Πατάκη για τη χρονιά 2023-2024 είναι αφιερωμένο στους σημαντικότερους σταθμούς στη ζωή και στο έργο της Ζωρζ Σαρή.
Μια σχολική χρονιά γεμάτη στιγμές της σπουδαίας Ελληνίδας.
Όπως κάθε χρόνο, μπορείτε να το βρείτε:
Αν είστε στην Αθήνα, στο Βιβλιοπωλείο Πατάκη, Ακαδημίας 65.
Αν είστε στην επαρχία, επικοινωνώντας στα 2103650071, ekdiloseis@patakis.gr
Εναλλακτικά, μπορείτε να το κατεβάσετε και να το τυπώσετε πατώντας εδώ.
30 Ιουλίου | Διεθνής ημέρα φιλίας
«Η Ζωρζ βιαζόταν:
— Θα χτυπήσει ο κώδων!
— Λέγε τον όρκο, λέει η Άλκη.
Η Ζωρζ αρχίζει µε επιβλητική φωνή:
Ε.Π. ΕΠ. τι πάει να πει;
Ενωμένες για πάντα
σε θάνατο και σε ζωή
Ε.Π. ΕΠ.
Κεραυνός να πέσει
να σκάσει στη γη
Ε.Π. ΕΠ.
Εμείς ενωμένες για πάντα
σε θάνατο και σε ζωή».
σ. 28, «Ε.Π.»
100 ακριβώς! Θησαυροί της Άλκης και της Ζωρζ… | Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας 2023
«Η Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος επιστρέφει! Φέτος το καλοκαίρι, οι μικροί φίλοι των βιβλιοθηκών γνωρίζουν τα βιβλία των μεγάλων, τα αναγνώσματά τους, την αξία της φιλίας και ταξιδεύουν σε διάφορα μέρη της χώρας μέσα από λογοτεχνικά αφηγήματα και χαρακτήρες που επιδρούν σε γενιές αναγνωστών. Κι όλα αυτά μέσα από τα έργα δύο αγαπημένων συγγραφέων: της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή.
Η ΚΕ2023 με τίτλο “100 ακριβώς! Θησαυροί της Άλκης και της Ζωρζ…” θα ξεκινήσει στις 16/6 και θα ολοκληρωθεί στις 9/9. Οι δράσεις συνδέονται με έργα των δύο συγγραφέων και οδηγούν σε δημιουργικές και παιγνιώδεις δραστηριότητες βασισμένες σε θέματα όπως η ιστορία, τα συνθήματα, τα ταξίδια, οι καλοκαιρινές μας συναντήσεις, κ.ά. που θα υλοποιηθούν στη βιβλιοθήκη ή στον περιβάλλοντα χώρο της».
Μάθετε περισσότερα στη σελίδα της Εθνικής Βιβλιοθήκης πατώντας εδώ.
Διαδικτυακή Λέσχη Ανάγνωσης Ζωρζ Σαρή (για ενήλικες αναγνώστες) με τη Μαρία Παπαγιάννη
Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Ζωρζ Σαρή, οι Εκδόσεις Πατάκη διοργανώνουν διαδικτυακή λέσχη ανάγνωσης για ενήλικες με κείμενα της σπουδαίας συγγραφέα.
Σε κάθε συνάντηση ένας προσκεκλημένος λογοτέχνης ξαναδιαβάζει ένα μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή, συμμετέχει στη λέσχη και επιχειρεί μια νέα αναγνωστική προσέγγιση.
Τη λέσχη συντονίζει η Δρ Χρύσα Κουράκη, μελετήτρια του έργου της Ζωρζ Σαρή.
Δευτέρα 29 Μαΐου στις 19.00
Μυθιστόρημα: «Όταν ο ήλιος…»
Προσκεκλημένη συγγραφέας: Μαρία Παπαγιάννη
Δείτε περισσότερα εδώ: https://fb.me/e/14eYD4Jnp
Οι επόμενες συναντήσεις για τις οποίες αναλυτικές πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα:
Σεπτέμβριος: Ισίδωρος Ζουργός
Οκτώβριος: Λένα Διβάνη
Νοέμβριος: Μαρία Σκιαδαρέση
Δεκέμβριος: Μάνος Κοντολέων
(1)(1).jpg)
Η Ζωρζ Σαρή στη 19η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
Τη χρονιά που γιορτάζουμε τα 100 χρόνια της Ζωρζ Σαρή δε θα μπορούσαμε παρά να της αφιερώσουμε την παιδική και εφηβική μας γωνιά στη 19η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης.
Οι σημαντικές στιγμές της πορείας της Ζωρζ —ή αλλιώς της μυθιστορηματικής Ζωής— αποτυπώνονται σε μια σειρά από φωτογραφίες και κείμενα στο παιδικό μας περίπτερο (Σταντ 1, Περίπτερο 12).
Δείτε αναλυτικά εδώ: https://bit.ly/3M7SMan
Δείτε το τηλεοπτικό βίντεο για τα 100 χρόνια της Ζωρζ Σαρή
Δείτε το τηλεοπτικό σποτ στον σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=IfqQ6EhJ5Ng
Η Ζωρζ Σαρή είναι μία από τις πρωτοπόρες συγγραφείς παιδικών και νεανικών βιβλίων και το έργο της αποτελεί σταθμό στον χώρο της Λογοτεχνίας για παιδιά και για νέους. Έχει αναθρέψει πνευματικά πολλές γενιές παιδιών μέχρι και σήμερα και θα εξακολουθήσει να αναθρέφει για πολλά ακόμη χρόνια με το έργο που άφησε. Για εμάς όλους στις Εκδόσεις Πατάκη η Ζωρζ Σαρή αντιπροσώπευε αυτό ακριβώς που είχε γράψει: «Η Ζωή θέλει να την αγαπάνε. Να την αγαπάνε χωρίς παζαρέματα, πολύ και αλογάριαστα. Μικρή κατάλαβε πως για να τα καταφέρει έπρεπε πρώτα ν΄ αγαπήσει αυτή τους ανθρώπους. Αγαπούσε όπως πεινούσε, όπως διψούσε, όπως πονούσε, όπως γελούσε».
14 Μαΐου | Ημέρα της μητέρας
Η Ζωή, η Μαρία, η Έμμα, η Αγγελική, η Ελευθερία, η Χρύσα, μητέρες από τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή, περνάνε σήμερα από το μυαλό μας και συναντούν στη φαντασία μας τις δικές μας μητέρες, εκείνες των γονιών και των φίλων μας.
Ελάτε, σήμερα, να θυμηθούμε μαζί τις ιστορίες τους.
«Τώρα είμαι μόνη. Μανούλα, σε χρειάζομαι. Έλα, κάθισε κοντά μου, νανούρισέ με σαν τότε. Θα γυρίσω τους δείχτες του χρόνου, θα γίνω ξανά παιδάκι. Τότε που οι μέρες σου ήταν φωτεινές, γεμάτες πάνες κάτασπρες που στέγνωναν στον ήλιο της αυλής μας, χορταρικά που τα λιώνεις καλά καλά μ’ ένα πιρούνι, όμορφα παραμύθια που τραγουδούσες. “Ζωίτσα, άνοιξε το στόμα σου. Μια κουταλιά για τη βασίλισσα που θα ’ρθει”. Μητέρα μου, θυμάμαι, δεν περίμενα καμιά βασίλισσα. Άνοιγα το στόμα μου και κατάπινα. Η βασίλισσα ήσουν εσύ, το χέρι σου τ’ απαλό, το διάφανο, η μυρουδιά του κορμιού σου. Τις νύχτες στο κρεβάτι μου ήθελα να κρατώ τη ρόμπα σου, να τη μυρίζω. Ήμουν κοριτσάκι. Ζήλευα όταν διάβαζες το βιβλίο σου. Μια μέρα σου το ’σκισα, μου ’κλεβε το βλέμμα σου. Απορούσες. Πριν κοιμηθώ, έκανα την προσευχή μου: “Θε μου, κάνε ν’ αρρωστήσω”. Να μένω στο κρεβάτι, να ’χω πυρετό, να νιώθω το χέρι σου στο καυτό μου μέτωπο, να σ’ ακούω να λες: “Μην κάνετε θόρυβο, η μικρή είναι άρρωστη”, ν’ ανοίγω τα μάτια μέσα στη νύχτα και να σε βλέπω σκυμμένη πάνω μου, την άλλη μέρα να μου πλένεις το πρόσωπο με μια βρεμένη πετσέτα, να μου ετοιμάζεις, μόλις υποχωρούσε ο πυρετός, ένα μπιφτέκι, όχι πολύ ψημένο (“το αίμα κάνει καλό” έλεγες, “δυναμώνει...”), να μου βάζεις ένα δάχτυλο κόκκινο κρασί στο ποτήρι, αχ, μητέρα, αγαπημένη μου βασίλισσα, καμιά ανάμνηση δεν έχει τέτοιο φως. Μεθούσα από χαρά».
σ. 353, «Όταν ο ήλιος…»
27 Μαρτίου | Ημέρα θεάτρου
Σήμερα θυμόμαστε τη δεύτερη μεγάλη αγάπη της Ζωρζ Σαρή, το θέατρο. Πριν αφιερωθεί στη συγγραφή, η Ζωρζ είχε ερμηνεύσει ως ηθοποιός πάρα πολλούς ρόλους στο θέατρο και στον κινηματογράφο και είχε συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς Έλληνες ηθοποιούς και σκηνοθέτες.
Μάλιστα, η συγγραφική της πορεία ξεκίνησε από την ανάγκη της να «παίξει» σε μια περίοδο που είχε απομακρυνθεί από το θέατρο ως μορφή αντίστασης απέναντι στη δικτατορία των συνταγματαρχών.
«Λοιπόν, αρχίζω, φίλη αγαπημένη. Χτες πήγα με τη μαμά και τη Ρενέ στο Θέατρο. Πρώτη φορά στη ζωή μου έβλεπα αληθινό θέατρο. Είδα το ‘’Αγρίμι’’ στης Ανδρεάδη. Όταν γύρισα το βράδυ, ήταν αδύνατον να με πάρει ο ύπνος. Τα πιο παράξενα αισθήματα είχαν κυριεύσει την ψυχή μου. Το ΘΕΑΤΡΟ με είχε ενθουσιάσει, με είχε συναρπάσει, με είχε συγκινήσει, έβρισκα ότι άξιζε πολύ περισσότερο από τον πάνινο κινηματογράφο. Ένιωσα πως κι εγώ το αγαπούσα πολύ το θέατρο. Μια μια, έβλεπα τις μορφές των ηθοποιών να περνούν εμπρός μου. Να, η Κατερίνα Ανδρεάδη! Το ολόλευκο φόρεμά της χυνόταν όλο χάρη στο λυγερό της κορμί. Το πρόσωπό της είχε μια ιδιόρρυθμη ομορφιά. Έπαιζε με μπρίο, με κέφι, με αίσθημα. Σαν αυτή, κι όλοι οι άλλοι! Έως τώρα έλεγα πως η ομορφιά δεν χαρίζει τίποτε. Αλλά από το θέατρο κατάλαβα ότι η ομορφιά χαρίζει και αξίζει περισσότερα απ’ ό,τι νόμιζα. Πόσοι ποθούν να κάμουν κάτι και, χωρίς την ομορφιά, αποτυχαίνουν! Η ωραιότης λοιπόν ζητά περισσότερα δικαιώματα στη ζωή… Έρχεται η στιγμή να σου εξομολογηθώ το μεγάλο μυστικό μου. Άλκη μου, σου γράφω και κλαίω. Δάκρυα καυτά κυλάνε στα μάγουλά μου. Θέλω να γίνω ηθοποιός! Θέλω να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός! Να παίζω και οι θεαταί να με χειροκροτούν, όπως χτες την Κατερίνα Ανδρεάδη. Είναι όμορφη η Κατερίνα Ανδρεάδη; Ναι, είναι όμορφη. Σε ρωτώ λοιπόν: είμαι όμορφη, Κούλι μου; Φοβάμαι την απάντησή σου. Την τρέμω! Για μια φορά, μην είσαι το γνωστό πειραχτήρι. Απάντησέ μου σοβαρά. Είμαι αρκετά όμορφη για ν’ ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα; Γύρω μου οι μεγάλοι μού λέν τι όμορφη που είσαι, όμως οι μεγάλοι με βλέπουν σαν κοριτσάκι και με τα μάτια της επιείκειάς των. Όμως, εγώ πρέπει να μάθω, για να πορευτώ στο δρόμο του θεάτρου. Πιστεύεις πως μπορώ να τα καταφέρω; Πιστεύεις πως είμαι αρκετά όμορφη; Η απάντησή σου θα αποφασίσει την πορεία μου. Θέλω την αλήθεια, κι ας την τρέμω! Σε λίγες μέρες η 25η Μαρτίου. Με φουστανέλα θα τραγουδήσω μπροστά σε κόσμο ‘’Ελευθερία ή θάνατος ένδοξος’’! Ο Πέτρος Λιάσκος μού είπε πως τα καταφέρνω πολύ καλά να μοιάζω με αγόρι, όμως δε θέλω να γίνω άντρας, θέλω να γίνω γυναίκα ηθοποιός. Θέλω να κάνω θέατρο με πάθος, με ομορφιά και μπόι. Άραγε θα ψηλώσω κι άλλο; Τώρα είμαι 1 και 58 εκ. Άλλωστε, ίσα είμαστε. Σε παρακαλώ, απάντησέ μου και δώσε μου το γράμμα κρυφά από τις άλλες. Δε θέλω –ακούς;– να μαθευτεί το μεγάλο μου μυστικό: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ!
Με την πιστή μου αγάπη
Η πονεμένη φίλη σου
Ζωρζ Ε.Π.»
σ. 65, «Ε.Π.»
8 Μαρτίου | Ημέρα της Γυναίκας
Η Ζωρζ Σαρή υπήρξε μια γυναίκα που με τη ζωή και το έργο της συνεχίζει να μας εμπνέει. Αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της πατρίδας, πολέμησε για τη δικαιοσύνη σε δύσκολα πολιτικά χρόνια και δε δίστασε να αυτοεξοριστεί πολιτικά και καλλιτεχνικά, προκειμένου να αντιδράσει στο δικτατορικό καθεστώς. Πίστεψε στη δύναμη του ανθρώπου, στη δύναμη της φιλίας, στην αγάπη και υπερασπίστηκε τις ανθρώπινες αξίες και το δικαίωμα στη διαφορετικότητα με πάθος ως το τέλος της ζωής της.
Μέσα από το έργο της θέλησε να φωτίσει διάφορες πτυχές της ζωής των γυναικών, γι’ αυτό και στα περισσότερα έργα της οι γυναικείοι χαρακτήρες έχουν σημαντικό ρόλο. Το γυναικείο βίωμα, η αντιμετώπιση των πατριαρχικών στερεοτύπων και της αντρικής βίας, η κούραση της μάνας, το λύγισμα, ο πόνος, η οργή, η γυναικεία ενδυνάμωση, η αντίσταση και ο φεμινισμός είναι μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάστηκε στα βιβλία της.
Ελάτε, σήμερα, να θυμηθούμε μαζί τις ιστορίες αυτών των γυναικών όπως τις εμπνεύστηκε η αγαπημένη μας Ζωρζ.
Βρείτε τις εδώ: https://www.patakis.gr/files2/World_Womens_Day.pdf
23 Φεβρουαρίου | Ίδρυση της ΕΠΟΝ
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1943 ιδρύεται σε ένα μικρό σπίτι στους Αμπελόκηπους η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ), η οποία υπήρξε η μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση νέων.
Η Ζωρζ Σαρή συμμετείχε στην ΕΠΟΝ μαζί με χιλιάδες άλλους που πολέμησαν για τη ζωή τους και την απελευθέρωση της πατρίδας.
Η ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της: «Τα χρόνια της Κατοχής ήταν χρόνια χαράς και ελευθερίας. Από δυστυχισμένοι γίναμε ευτυχισμένοι. Και αυτό γιατί διαλέξαμε τον δρόμο της ζωής και ας υπήρχε θάνατος μέσα. Θρηνούσαμε και χαιρόμασταν όλοι μαζί. Δε φοβόμασταν όμως. Υπήρχε ένας στόχος, η απελευθέρωση».
«Γύρισα στην Αθήνα γιομάτη λαχτάρα. Βιαζόμουν να μιλήσω στην Ειρήνη, στη μητέρα, στις φίλες μου για όλα τα καταπληχτικά πράματα που έζησα στο Λαύριο. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη. Η ανόητη! Είχα ξεχάσει τον πατέρα. Έγινε έξω φρενών όταν του μίλησα για την Αντίσταση. Κι όταν η Ειρήνη μπήκε μέσα στο σπίτι και μας είπε το φοβερό νέο για τους Μπάρντιν, τότε απόγινε το κακό.
Αχ, πατέρα, πόσο στένεψε ο ορίζοντάς σου! Ο κόσμος γύρω μας είναι ένα ηφαίστειο κι εσύ κλείνεις τα μάτια. Ούτε σηκώνεις το κεφάλι. Κοιτάζεις πώς να τα βολέψεις και μου καταλογίζεις την πίστη μου για τον αγώνα. Μην παιδεύεσαι, δε θα σ’ ακούσω. Έχεις άδικο κι έχω δίκιο. Ο έξω κόσμος με φωνάζει. Βροντώ την πόρτα μας και τρέχω, τρέχω μέσα στους δρόμους. Γίνομαι ποτάμι, βράχος, αγέρας, ήλιος. Γύρω μου φυτρώνουν παπαρούνες που ποτέ σου δε θα δεις. Γέρασες, ξόφλησες, φτωχέ μου πατέρα.
Ακούω τον ποιητή που τραγουδάει για μένα:
Του Θεού το στάρι στα ψηλά καμιόνια
το φόρτωσαν και πάει.
Μες στην έρμη κι άδεια πολιτεία μένει
το χέρι που μονάχα
Με μπογιά θα γράψει στους μεγάλους τοίχους
ΨΩΜΙ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το δικό μου το χέρι, πατέρα».
σ. 270, «Όταν ο ήλιος…»
14 Φεβρουαρίου | Ημέρα των ερωτευμένων
«Ο Πολ τράβηξε τη Νινέτ από το χέρι.
— Σου έχω ένα δώρο.
Μόνοι στη βεράντα, αγκαλιασμένοι.
Ένας χρυσαφής δίσκος αναδυόταν μέσα από τη γαληνεμένη θάλασσα.
— Σου χαρίζω τη σελήνη, ολόγιομη.
Το ακατόρθωτο είχε γίνει. Ο Πολ τής χάριζε τη σελήνη. Δεν είχε τίποτε και κανέναν να φοβηθεί.
— Κλαις;
— Αχ, Πολ! Πώς μάντεψες πως ήθελα τη σελήνη, για να πείσω τη γιαγιά;
— Δεν καταλαβαίνω τι μου λες. Να την πείσεις για ποιο πράμα;
— Μια κουτσομπόλα τής τα πρόφτασε όλα. Μας είδε στο καφέ χτες το πρωί. Όμως σ’ αγαπώ και μ' αγαπάς.
Έλα αύριο να με ζητήσεις επίσημα από τη γιαγιά. Θα παντρευτούμε, έτσι δεν είναι;
Ο Πολ τα ’χασε. Μια γυναίκα τού έκανε πρόταση γάμου. Ε, λοιπόν, οι Ελληνίδες είναι χειραφετημένες.
Το μόνο που βρήκε να πει:
— Το ότι είμαι μαύρος δε θα την πειράξει;
Το γέλιο της Νινέτ, κρυστάλλινο, τον γέμισε χαρά:
— Να την πειράξει; Αγάπη μου, δε σου είπε η Οντέτ ή η Σουζάν πως η προγιαγιά μου ήταν μιγάς ή μαύρη;
Θα σου δείξω τη φωτογραφία της, αν δε με πιστεύεις. Αίμα αφρικάνικο τρέχει στις φλέβες μου...»
σ. 336, «Νινέτ»
24 Ιανουαρίου | Διεθνής ημέρα για την Εκπαίδευση
Η μαθήτρια Ζωρζ Σαριβαξεβάνη γράφει έκθεση χωρίς το άγχος του βαθμού και καταφέρνει για πρώτη φορά το πολυπόθητο άριστα.
Αφιερωμένο στην αγαπημένη της φιλόλογο.
«Η τρισαγαπημένη Αλεξάνδρα Κλάρα έβαλε σαν θέμα στην πρώτη έκθεση της χρονιάς: “Μαθητικά θρανία”. Το ’γραψε στον πίνακα, χωρίς άρθρο, χωρίς να το σχολιάσει αυτό καθεαυτό.
– Η καθεμιά σας ας γράψει ελεύθερα ό,τι θέλει, όσες αράδες θέλει, πολλές ή έστω και μία. Ένα ελεύθερο θέμα. Ξεχάστε για μια φορά ότι γράφετε για να πάρετε βαθμό. Την έκθεση θα τη γράψετε εδώ, δηλαδή έχετε σαράντα πέντε λεπτά στη διάθεσή σας. […]
Η Ζωρζ αμέσως άρχισε να γράφει. Η ελευθερία που τους πρόσφερε η δεσποινίς Κλάρα τής άρεσε. Για μια φορά θα ’γραφε χωρίς να ’χει στον νου της τον εφιάλτη του βαθμού. Έγραψε, μια κι έξω, ό,τι της κατέβαινε πρώτα στο πρόχειρο κι ύστερα το αντέγραψε στο καθαρό, προσέχοντας μόνο την ορθογραφία. Δεν είχε και πολλά λάθη, γιατί ήταν ορθογράφος. […]
Αυτή την έκθεση έγραψε η Ζωρζ και πήρε άριστα. Το πρώτο της άριστα στην έκθεση. Ένα άριστα αποκλειστικά δικό της. Κανένας δεν τη βοηθούσε. Ζαλίστηκε από την αναπάντεχη χαρά που την πλημμύρισε. Άριστα; Πώς έγινε αυτό το θαύμα; Από καιρό είχε παραιτηθεί να σκοπεύει στον καλό βαθμό της έκθεσης, και να ξαφνικά το άριστα! Δηλαδή; Ποιο είναι το μυστικό; Μπορεί κανείς χωρίς να το ξέρει να γράψει καλά; Το συζήτησε με τις φίλες της:
– Πότε θα ξέρω αν έγραψα καλά ή όχι; Έδωσα την έκθεσή μου στη δεσποινίδα Α. Κ. χωρίς να ξέρω αν ήταν καλή. Φυσικά, ούτε μ’ ένοιαζε ο βαθμός…
– Αυτό νομίζω πως είναι το μυστικό: δε σ’ ένοιαζε ο βαθμός. Για μια φορά έγραψες χωρίς να ζητάς πληρωμή. Άλλωστε, αυτό μας τόνισε και η ίδια η δεσποινίς: ξεχάστε ότι γράφετε για να πάρετε κάποιο βαθμό… Ίσως αυτό να είναι το μαγικό κλειδί που θα σου ανοίξει τις πόρτες της… συγγραφής!!»
σ. 199, «Ε.Π.»
.jpg)
Στις 23 Νοεμβρίου 2022 κυκλοφόρησε Ο θησαυρός της Βαγίας σε Graphic Novel. Το σενάριο και η εικονογράφηση είναι του Kanellos Cob, σε επιμέλεια Γιώργου Γούση.
Δείτε το τηλεοπτικό σποτ στον σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=Kw63Xq0wQcs
Μια παρέα παιδιών περνάει τις καλοκαιρινές της διακοπές στην Αίγινα. Εκεί τους επισκέπτεται μια οικογενειακή φίλη από τη Γαλλία, η οποία δουλεύει ως βοηθός ενός ψυχιάτρου στο Παρίσι. Αποστολή της είναι να ανακαλύψει κάποια στοιχεία που επαναλαμβάνει ένας Γερμανός ασθενής, ο οποίος πάσχει από αμνησία μετά την έκρηξη μιας νάρκης που πάτησε στην Αίγινα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Λέξεις σκόρπιες που προσπαθούν τα παιδιά να ενώσουν για να βγάλουν νόημα. Ώσπου επισκέπτονται στη Βαγία την οικογένεια Χαλδαίου, στο σπίτι της οποίας έμενε ο Χανς στη διάρκεια του πολέμου. Εκεί μαθαίνουν πως ο Χανς έχει κλέψει από την οικογένεια χρυσές λίρες. Έτσι αρχίζει η αναζήτηση ενός χαμένου θησαυρού, που οδηγεί τα παιδιά στις μέρες της γερμανικής κατοχής και σε μια αξέχαστη περιπέτεια…
